Ingehouden adem bij Dieuwertje Blok
Het kinderconcert zaterdagmiddag in de Maartenskerk was in de voorverkoop al helemaal uitverkocht. Kinderen en hun ouders, niet alleen uit de regio maar ook uit Utrecht, Breukelen en zelfs uit Deventer, genoten van de uitvoeringen van sprookjes van Moeder de Gans en van de geschiedenis van Babar de olifant.
door Rob Verbraak
Het sprookje van Moeder de Gans werd uitgevoerd door You Ching Lin en Stefan Hofkes, die samen de muziek verzorgden op een piano. Hofkes betrok de kinderen actief bij de uitvoering door het stellen van vragen en door een deskundige uitleg over de gespeelde muziek. Hofkes is geen onbekende in Doorn, hij is er niet alleen geboren maar keert er ook regelmatig terug om concerten te verzorgen.
In het tweede deel werd de geschiedenis van Babar het olifantje uitgevoerd. Het verhaal werd verteld door Dieuwertje Blok, bekend van onder andere het Sinterklaasjournaal en de film Sextet. De muziek vertelde eigenlijk de rest. Ook hier werden de kinderen actief bij betrokken. Er werd gedemonstreerd hoe de verschillende instrumenten van het uitvoerend orkest The Englefield Players werken.
Hoge tonen maar ook de lage tonen van de diverse instrumenten werden gedemonstreerd. De manier waarop Dieuwertje Blok het verhaal vertelde zorgde voor veel luisterende oren in een doodstille kerk.
Het verhaal ging over het olifantje Babar die na het overlijden van zijn moeder de grote stad intrekt. Een vriendelijk oud dametje ontfermt zich over hem. Na een tijdje besluit Babar terug te keren naar het bos, waar hij trouwt met zijn nichtje Celeste en tot koning van de dieren wordt gekroond. Het huwelijk en de kroning zorgen voor een groot muzikaal feest.
Dieuwertje Blok vond het feestelijk einde van het concert eigenlijk te kort duren en vroeg: ,,Is er misschien iemand jarig vandaag, dan kunnen we het laatste gedeelte nog een keer spelen en kan de jarige als gast dirigent optreden."
Christian uit Utrecht, die vier jaar was geworden, mocht voor het orkest plaatsnemen. Als een volleerd dirigent hanteerde hij de dirigeerstok en kreeg aan het eind een uitbundig applaus.
Op de koffie bij Dieuwertje Blok
Veel luisteraars willen dolgraag eens een kijkje nemen in de studios van Radio West. Dat kan nu, want voortaan is het elke laatste vrijdag van de maand: koffiedrinken met de Ochtendshow.
Dieuwertje Blok en Patrick van Houten presenteren om beurten de Ochtendshow. De vrijdagse editie van het Radio West-programma is meestal in handen van Dieuwertje Blok. Elke laatste vrijdag van de maand nodigt ze voortaan luisteraars in de studio, onder het motto de koffie smaakt beter met de Ochtendshow. Het bijwonen van de live radiouitzending is al een belevenis op zich.
Daarbij komt de persoonlijke kennismaking met Dieuwertje Blok of Patrick van Houten. De gasten mogen ook live meespelen in het radiospel van die ochtend. Na afloop krijgen de luisteraars ook een kijkje achter de schermen van Omroep West tijdens een rondleiding door studios van Radio West en TV West. De Ochtendshow is elke werkdag tussen 9 en 12 uur te beluisteren op Radio West. Het is een vrolijk programma vol prijzen, verrassingen en muziek.
Ook verrast dagelijks een luisteraar iemand in de uitzending met een bloemetje. Het prikbord is er voor iedereen die iets zoekt of juist graag kwijt wil en elke vrijdag stuurt de Ochtendshow een gezin op pad naar een museum of regionale attractie. Na het weekend belt Dieuwertje Blok om te vragen hoe het uitje is bevallen.
Dieuwertje Blok met de borsten bloot: veel beroemd naakt in Sextet!
"Het is in Nederland niet aan de vrouw om zich zedig te kleden, maar aan de man om zijn poten thuis te houden." Subtiliteit is niet de sterkste kant van SEXTET, de tweede film van het drieluik dat filmmaker Eddy Terstall maakt over de Nederlandse samenleving. SEXTET is weliswaar in de woorden van de regisseur een 'vrolijke kerstboom', maar dan wel een kerstboom met een nadrukkelijke boodschap.
De film bestaat uit zes losse seks verhalen, die verbonden worden door een raamvertelling. Een leraar op een Vlaamse filmacademie laat de film aan zijn leerlingen zien om ze te leren hoe het niet moet. Hij zet keer op keer de projector stil om te wijzen op inconsistentie in de filmstijl, goedkope grappen of overbodig bloot. Terstall lijkt zijn critici te slim af te willen zijn, door vooraf al zijn stilistische uitspattingen van negatief commentaar te voorzien. Zo verandert een zwart-wit beeld in kleur op het moment dat iemand opmerkt dat "je het allemaal niet zo zwart-wit moet zien". Terstall heeft er duidelijk lol in.
Het lijkt erop dat iedere acteur die iets voorstelt in Nederland maar wat graag met de regisseur wil werken. De cast, crew en facilitaire bedrijven zagen af van een honorarium om de film, met een budget van 67.000 euro, van de grond te krijgen. Wat ze ervoor terugkregen was vooral veel lol. Jan Mulder laat zich in een bijna geheel in het Gronings gesproken verhaallijn verleiden door jong blaadje Esmarel Gasman. Dieuwertje Blok mag met de borsten bloot met Katja Schuurman in bed liggen, en Erik Sauers is een metroman die door het lesbische koppel uit zijn vriendenkring gevraagd wordt de vader van hun kind te worden, omdat halfbloedjes nu eenmaal langer leven. Een hele neger vinden ze dan weer minder geschikt, "want die hebben van die trekken... Niet dat jij dat hebt, hoor!"
Er is nauwelijks een bevolkingsgroep te bedenken die zich niet beledigd zou kunnen voelen door SEXTET. Grappen over negers, moslims, Christenen, lesbo's, Gooise vrouwen en naakte mooie meisjes vliegen je om de oren. Politiek incorrect zijn ze altijd, leuk gelukkig meestal ook. Ondertussen worden vooroordelen onderuit gehaald en weer opnieuw in elkaar gezet.
Vrouwenliefhebber
Minder leuk wordt het eigenlijk pas als de verhaallijnen serieuzer worden. SEXTET is in eerste instantie een komedie, maar Terstall wil er nadrukkelijk een moraal in kwijt. Daarom zitten de lesbische vrouwen topless in het park over de onderdrukking van moslima's te praten en is de leraar met zijn afkeer van naaktscènes zelf de grootste viezerik.
Vervelender is de zinloze verhaallijn, waarin Dirk Zeelenberg verliefd wordt op het 'monsterlijke meisje', Terstalls nieuwe protégee Esmarel Gasman. De verhaallijn dient geen ander doel dan Gasmans niet te betwisten schoonheid eindeloos naakt in beeld te brengen en van commentaar in de voice over te voorzien. Dan is het niet langer provocateur Terstall die de film regisseert, maar neemt vrouwenliefhebber Terstall het over, en die is helaas heel wat minder kritisch ten opzichte van zijn eigen film.
SEXTET gaat over seks. Het is een komische raamvertelling over de Nederlander en zijn relaties. Verschillende personages en hun bedverhalen passeren daarbij de revue, allen vol overgave gespeeld door een sterke cast van bekende acteurs en enkele bekende Nederlanders, zoals Dieuwertje Blok, die allen naakt gaan.
Zo speelt Jan Mulder met verve de rol van ex-voetballer en ietwat impotente schrijver die met een jonge bewonderaarster in bed belandt. Katja Schuurman speelt een lesbienne die haar bed net zo lief deelt met haar vriendin als met Dieuwertje Blok of de ‘Transsylvanische hulpstukken’ Horace Cohen en Marc van Uchelen.
Behalve het op hilarische wijze aansnijden van thema’s als metroseksualiteit of ‘kunstmatige inseminatie’ speelt Terstall voortdurend met vorm. Sommige scènes zijn in zwart-wit of volledig geanimeerd en er is zelfs een historische flashback, waarin een Middeleeuwse knaap (Tygo Gernandt) en een rapenverkoopster (Marlies Bark) samen het gezegde ‘voor het zingen de kerk uit’ introduceren in de Nederlandse taal.
En dan is SEXTET ook nog eens een film-in-een-film. Een chagrijnige Vlaamse filmacademiedocent (Gene Bervoets) onderbreekt regelmatig de film om zijn klas filmstudenten te vertellen dat achter al die ‘onnozele vormdingetjes’ en het vele ‘onfunctionele naakt’ in SEXTET een ijdele Hollander schuilgaat met vlassig rood haar en een flinke midlife crisis.
Echter, of deze fictieve zelfkritiek nu wel of niet terecht is, als frivole raamvertelling over seks staat SEXTET als een paal boven water.
Met: Katja Schuurman, Esmarel Gasman, Dieuwertje Blok, Gene Bervoets, Jan Mulder, Tara Elders, Eric van Sauers, Femke Lakerveld, Zeelenberg, Sanne den Hartogh, Alette Dirkse, Lucretia van der Vloot, Kees Boot, Jacob Derwig, Cees Geel, Tygo Gernandt, Christophe Haddad, Fedja van Huêt, Nadja Hüpscher, Jeroen van Koningsbrugge, Maria Kooistra, Teun Kuilboer, Annet Malherbe, Kim Pieters, Huub Stapel, Jack Wouterse
Leeftijdsverschillen, lesbische stellen, zaaddonors, Dieuwertje Blok naakt, Marokkaanse buren en heel veel seks: met ‘Sextet’ poogt regisseur Eddy Terstall een statement te maken tegen de ‘vertrutting’ van de Nederlandse maatschappij.
‘Zoals beloofd laat ik u vandaag een Nederlandse film zien. De kans is erg groot dat u toch gaat opletten, want de film gaat over seks,’ kondigt een Vlaamse filmwetenschapper zijn studenten aan in een halfvolle bioscoopzaal. De inhoud van de film in kwestie, ‘Sextet’, is hiermee volledig gedekt. Terstall schotelt de kijker zes verhalen voor: een model dat op veel oudere mannen valt, een gefrustreerde TV-seksuologe, haar vriend die door een lesbisch stel gevraagd wordt zaaddonor te zijn en een ‘lekker wijf’ dat in een weddenschap met haar broer blauwtjes probeert te lopen. Omdat Terstall toch bekend staat om zijn politiek engagement werden ook een lesbische vrouw en diens Marokkaanse onderburen geïntroduceerd en volgen we een ongelovige jonge actrice, die bij een christelijke omroep komt te werken.
Erg veel om het lijf heeft ‘Sextet’, net als zijn hoofdrolspelers, niet. Hoewel de film in zijn aanloop tot het witte doek de pers goed wist te bereiken (‘Katja en Jan Mulder in nieuwe film Terstall!’, ‘Sextet-actrice poseert voor Playboy’!, ‘Dieuwertje Blok naakt in Sextet!’), weet de regisseur het niveau van zijn met prijzen overladen ‘Simon’ niet te evenaren. De film zou zo een onconventioneel statement zijn tegen de zogenaamde ‘vertrutting van Nederland’. Of flinterdunne seksverhalen met een aan de haren bijgesleepte politieke lading de manier zijn om een dergelijk maatschappelijk statement te maken, is de vraag. Na ‘Blue Movie’ en ‘Turks Fruit’ zijn we in Nederland wel wat gewend en een achterliggende gedachte ontbreekt. ‘Sextet’ lijkt hierdoor niet zozeer een verwezenlijking van de antivertrutting van Nederland, maar een bevestiging van het oversekste imago van de Nederlandse film.
Maar liefst zes jaar kostte het Eddy Terstall om zijn no-budget-film rond te krijgen. Dat het Terstall gelukt is om zijn film – buiten de fondsen om en met een overdosis aan Bekende Nederlanders – rond te krijgen, verdient respect. Toch is ‘Sextet’ (seksuele vrijheid) na ‘Simon’ (euthanasie) weliswaar het tweede, maar zeker niet het beste deel van Terstalls trilogie over de liberale Nederlandse maatschappij. De regisseur lijkt zich hier ook van bewust: ongenuanceerd laat hij de filmwetenschapper in een raamvertelling de inhoud en vormkeuzes van de ‘goedkope sexfilm van Eddy Terstall’ afkraken. Zelf wendt hij de aandacht van zijn seksfilm liever op zijn volgende project, de politieke tragikomedie ‘Vox Populi’. Gelukkig maar.
